رمان «درویش» راهی بازار نشر شد
رمان «درویش» نوشتهی علی حسنیانی (هاوار) از نویسندگان و شاعران پیشکسوت کردستان با ترجمهی رضا کریممجاور منتشر شد.
این اثر از رمانهای کمابیش قدیمی تاریخ ادبیات کُرد است که در حدود دههی ۱۳۵۰ خورشیدی نوشته شده است. سبک رمانهای حسنیانی با توجه به زمان نگارش آنها بیشتر متعلق به جهان کلاسیک است و روایت آنها سرراست و خطی و به دور از پیچیدگی است؛ هرچند که رمان «درویش» رگهای از مدرنیسم را در خود دارد، چراکه نویسنده هرازگاهی در متن رمان حضور مییابد و با شخصیت اصلی به گفتگو میپردازد. روایت رمان «درویش» در حدود یک قرن پیش و در روزگار اربابرعیتی اتفاق میافتد و نویسنده، ظلم و ستم اربابهای منطقه را در داستانی جذاب و گیرا، به شکلی روشن و ملموس به نمایش میگذارد. «درویش» نخستین اثری است که از این نویسندهی مهم ادبیات کُرد به زبان فارسی ترجمه میشود.
علی حسنیانی
حسنیانی در سال ۱۳۱۸ در شهر تهران به دنیا آمد. پدرش میرزاسعید در اصل از اهالی شهر مهاباد بود که به دلیل اشتغال به کار تجارت، در شهرهای گوناگون سکونت میگزید. در سال ۱۳۲۵ میرزاسعید با خانوادهاش به زادگاه خود مهاباد برمیگردد و فرزندش علی بقیهی سالهای دبستان و دبیرستان را در این شهر سپری میکند.
علی حسنیانی در سال ۱۳۳۸ وارد دانشگاه تهران شد و در رشتهی حقوق و علوم سیاسی به تحصیل پرداخت. او که در اوان جوانی شروع به سرودن شعر کرده بود، در دانشگاه با شعر نو ایران و جهان آشنا شد و نخستین شعر نو کُردی کردستان ایران را با عنوان «جلاد» در سال ۱۳۳۸ سرود و در این مسیر تازه، پیشتاز دیگر شاعران شد. حسنیانی در کنار شعر، به نوشتن داستان و رمان نیز میپرداخت. حسنیانی پس از پیروزی انقلاب، چند سال رییس انجمن ادبی شهر مهاباد بود. او در سال ۱۳۶۸ به کشور فنلاند و سپس دانمارک مهاجرت کرد. وی در سال ۱۳۷۱ درگذشت و در گورستان «هانس کریستین آندرسن» شهر کپنهاگ به خاک سپرده شد.
از این شاعر و نویسندهی نوآور، سه رمان، یک مجموعه شعر و یک مجموعه مقاله به یادگار مانده است.
هر نوع بازنشر این متن با ذکر منبع «خانه کتاب کُردی» مجاز است.