کتاب “شکل سنندجی برخی مثلها و پندهای زبان کُردی” منتشر شد
این کتاب حاوی بیشتر از ۴۰۰۰ مثل ، اصطلاح ، تکیه کلام ، و طنزهای شفاهی رایج در منطقه رواج کردی سنندجی است ، موارد خاص این اصطلاحات و مثل ها با کردی معیار حتی المقدور توضیح داده شده است . مثل را در تعریف فشرده خردجمعی و کاربرد آن را ناشی از هوش فردی دانسته اند . اصولا استفاده از جملات قصار و مثل و اندرز در فرهنگ ما از دیرباز روشی بوده برای بیان تجربیات مفید زندگی و حتی دیدگاههای انتزاعی نگرش به جهان ، اما جنبه مهم مثل ها از نظر زبان شناسی ساختار سالم و دست نخورده جملات و کلماتی است که طی زمان در نسل های متمادی و توسط میلیون ها نفر از نظر شکل و مضمون صیقل یافته و به زیبایی ویژه ای رسیده است که حتی در دوران جدید هم مورد استقبال اند و بسیاری از این مثل ها هنوز کاربرد فعال دارند
مجموعه فرهنگ شفاهی و مکتوب کردی از نظر ساختاری با فرهنگ ایرانی و فارسی چه ادبیات مکتوب و چه ادبیات عامه سایر نقاط ایران دارای درهم تنیدگی است. این اشتراک دارای دو وجه متمایز است اشتراک در شکل یعنی در لغت،جملات و اصطلاحات است که ناشی از ریشه مشترک این دو زبان می باشد و اشتراک در معنی و مضمون مانند مثل های زیر
آب بی لجام خورده است. مشابه: ئاو بێ لەغاوی خواردیە
آب به هاون کوفتن مشابه: ئاو لە ئاوان ئەكۆتێ
آدم هزار پیشه کم مایه می شود. مشابه: ھەمە كارەو ھیچ كارە
اجل سگ چو برسد نان چوپان خورد. مشابه: سەگ خوا غەزەبی لێ بگرێ نان شوان ئەخوات
از خواب قیاس مرگ باید گرفت . مشابه: خەو برای مەرگە
از گلیم خود پا بیرون نمی باید نهاد. مشابه: بە قەۆ بەڕ خوەت پا داكێشە
درفرهنگ شفاهی کردی سنندجی نیز این دو ویژگی صدق میکند. علاوه بر آن بدلیل سبک زندگی ساده و بی پیرایه مردم تولید کننده و فرهنگ ساز کردستان که عبارت بودند از کشاورزان و دامداران ، پیشه وران و تجار و طلبه ها و روحانیون در ادبیات شفاهی کردی صراحت و شفافیت بارزی دیده می شود. و در بیان منظور صریح بوده اما هیچگاه این صراحت از دایره اخلاق عمومی فراتر نمی رود
هر نوع بازنشر این متن با ذکر منبع «سایت خانه کتاب کردی” مجاز است.